Tag Archief van: ondernemerstip

Vorige week had ik een prachtig gesprek en doorbraak met één van mijn klanten in mijn DoorGroei-programma. Dat is een programma voor coaches en therapeuten die de basis al goed hebben staan en al best lekker draaien, maar graag willen doorgroeien. Zo ook Daniëlle. Haar praktijk draait al aardig, maar daarnaast heeft ze ook een gezin dat haar aandacht behoorlijk nodig heeft op gezette tijden. Ze heeft de ambitie om verder te groeien. Aan alle kanten voelt ze die potentie, maar het ontbreekt haar dus wel aan tijd.

 

En dat is herkenbaar want jouw werk, je gezin, die 2e baan of een studie …. het zorgt vaak voor een volle agenda. Je hebt als ondernemer zelden ‘gewoon’ tijd over.

Toch moest ze ruimte gaan maken om haar groei te realiseren. Want we moesten natuurlijk wel ook een nieuwe manier van werken introduceren. Sterker nog, ik wilde met haar vooral kijken hoe ze meer kon verdienen in minder tijd. Want je hoeft niet altijd keihard te werken voor een fijne omzet. Daarvoor moesten we eerst wel een paar dingen kantelen. In haar praktijk en in haar hoofd.

En dan schuurt het altijd flink.

Want je moet eerst ruimte maken voor verandering: Opruimen en loslaten.
De status quo verander je nu eenmaal niet door het alleen te wensen.

En vorige week zat ik dus met haar om daar een flinke stappen in te maken. Want tja, hoe creëer je die tijd? En weet je … het heeft vaak niet alleen met jouw huidige agenda te maken, maar vooral met de prioriteit die je aan de verandering durft te geven. Met de nadruk op durven. Durven loslaten van wat je gewend bent en wat vertrouwd voelt.

Vaak zijn dat vreemd genoeg de taken waar je al langere tijd niet echt blij van werd. Of wat dacht je van klanten die jouw energie weg laten lekken?

Ik ben daar altijd vrij rigoreus in. Ook niet van de een op andere dag trouwens, daar heb ik ook in moeten leren. Maar inmiddels weet ik dat ik daar zakelijker naar mag kijken. En dat het ontzettend oplucht als je daar regelmatig de tijd voor neemt.

De zin ‘Succes heeft ruimte nodig’ heeft mij daar enorm in geholpen. Want dat is natuurlijk hartstikke waar. Dus steeds als ik wilde groeien, liet ik deze zin een aantal keer door mijn hoofd gaan. Als een soort mantra. En dat maakt je keuzes een stuk makkelijker. Want niet kiezen is wat mij betreft dan geen optie.

En deze vragen helpen daarbij:

1. Welke taken doe je nu, die je eigenlijk niet zou moeten doen omdat ze te veel tijd kosten? Denk aan boekhouding, adminstratie, technische handelingen. Maar ook taken in jouw huishouden vallen daaronder. Alles wat tijd kost en jouw groei belemmert. Dat mag je gaan uitbesteden. Verdien je echt dubbel en dwars terug.
2. Wat werkt niet lekker voor je, waarvan lekt jouw energie weg?
Dat kunnen bepaalde diensten zijn die je nu nog levert, of bepaalde klanttypen die je aantrekt. Hier kunnen ook taken onder vallen die realtief weinig tijd kosten, maar die je steeds uitstelt omdat je er een hekel aan hebt. Waardoor ze steeds wel veel ruimte in je hoofd innemen. Laat ze los. Zeg het af.
3. En welke diensten of producten bied jij nog steeds die veel te weinig omzet opleveren? Kill your darlings! Wees eerlijk tegen jezelf en zakelijk. Waar jij zelf ooit heel gecharmeerd van was, kan in de praktijk minder aanslaan dan je had verwacht. Laat het dan los. Durf er mee te stoppen.
Want loslaten en opruimen zijn zo belangrijk om ruimte te maken voor groei. Voor ruimte in jouw hoofd, waardoor je makkelijker op afstand naar jouw praktijk kunt kijken. Om zo de benodigde verandering én groei in te zetten. Dan gaat het je allemaal vast een stuk makkelijker af.

‘Nu even minder, want….’

Hoe vaak ik die zin toch hoor bij de coaches en therapeuten die ik spreek!

Afgelopen week bijvoorbeeld ook weer, toen ik op een beurs stond en weer veel mooie gesprekken met hen mocht voeren. Je snapt vast dat ik dan ook vraag hoe het met hun praktijk gaat. En vaak hoor ik dan: ‘Ach, niet zo heel goed. Tenminste het gaat nu even wat minder‘.

En die eerlijkheid waardeer ik altijd zeer. Maar als ik dan naar de reden vraag, dan moet ik soms toch wel mijn wenkbrouwen fronsen.

Want vaak hoor ik dan redenen als: ‘het staat op een laag pitje omdat ik met mijn partner in scheiding lig’ of ‘ik doe er even wat minder aan omdat ik ook mijn moeder verzorgzelf niet zo lekker in mijn vel zit, of omdat mijn gezin nu eenmaal meer aandacht nodig heeft de laatste tijd, mijn man het druk heeft met zijn werk etc etc’.

Poeh…

En begrijp mij goed hoor.

Echt! Ik ben een mega moederkloek met 4 kids. Een man die ook bijna fulltime werkt en nog niet eens 3 jaar geleden met een hersenbloeding voor langere tijd uit de roulatie raakte.

En ik ben ook echt de stoerste niet.

 

Maar hoe vaak is de ‘mijn praktijk draait nu even minder omdat……. ‘ ook echt een reden om jouw praktijk maar op een laag pitje te zetten? Soms zelfs een héél laag pitje.

 

Doe je in loondienst toch ook niet, denk ik dan.

Tuurlijk een week (of 2) even helemaal on hold. Doen! Juist dan! Die ruimte kun je zelf creëren. Dat is het voordeel van eigen baas zijn.

Maar echt een hele lange tijd alles even minder doen. Dié begrijp ik niet. En … -oeps, nu maak ik vast geen vrienden – ik vraag mij soms oprecht af of het misschien ook welkome excuses zijn om even niet te ondernemen. Even weg te blijven uit alles wat moet of een beetje eng is.

 

En als je de financiele ruimte hebt om die keuze te maken, doe het dan. Maar ik zie zo vaak dat het tegenover gestelde het geval is. En dat dan toch dat ‘lage pitje’ met beide handen wordt aangepakt. En die snap ik oprecht niet.

 

Dus in deze mail geen strategische tip, maar een flinke zet in jouw rug als je merkt dat dit ook bij jou speelt. Dat je ook te vaak een privé ongemak aanpakt om jouw bedrijf even alleen te laten. Even helemaal onzichtbaar te worden.

Wat zou je in loondienst doen?

Bedenk dan altijd: wat zou mijn leidinggevende zeggen als ik in loondienst was en op deze manier een tijd in mijn werk ga staan? Of liever gezegd NIET in mijn werk ga staan 😜. Ik denk dat je er dan wellicht niet eens op die manier over na zou denken.

Zorg daarom dat jij de beste werknemer wordt voor jezelf. Je hoeft niet keihard te zijn, maar het is gewoon wel je werk. Laat je dus niet steeds leiden door gemoedstoestanden of privé aangelegenheden. Want er moet ook gewoon ‘brood op de plank’. En een tijd niet zichtbaar zijn, er even niets aan doen, betekent echt achteruitgang. Neem jezelf en jouw praktijk dus serieus op alle vlakken. Daar staat of valt het uiteindelijk mee.

Ik hoop dat dit je aan het denken zet….Als je je teminste aangesproken voelt. Bedenk dat ik het altijd schrijf vanuit oprechte liefde voor jouw ondernemerschap 😇

 

Soms kom je mooie zorgondernemers tegen met een prachtig verhaal. Ondernemers met een andere aanpak of kijk op de zorg, een bijzondere doelgroep, of een grote missie. In de reeks ‘mooie zorgondernemers in de spotlight’ interview ik hen, zodat jij daarvan kunt leren én je laten inspireren. Deze keer Pedicure Nanda de Jong.

  

Kun je in het kort vertellen wat voor praktijk jij hebt?

‘Ik heb een pedicure praktijk gespecialiseerd in nagelregulatie en ben daar in maart 2006 mee gestart. Ik heb dus kort geleden mijn 12,5 jarig lustrum gevierd. En ben daar best trots op’.

Hoe was die start? En liep het gelijk goed met jouw praktijk?

artikel in de krant uit 2006

‘Vlak voordat ik startte had ik net een verhuizing achter de rug van IJsselstein naar Velserbroek. Ik had hier dus eigenlijk helemaal geen sociaal netwerk waar ik als eerste wat klanten uit kon halen. Daarom ben ik gewoon 100 foldertjes gaan verspreiden. En tot mijn grote verrassing leverde dat 10 afspraken op. Eigenlijk een gigantisch hoge conversie, waar ik achteraf nu nog versteld van sta. Vervolgens kwam er een stukje in de krant over wat ik deed en ook dat leverde weer heel wat klanten op. Dus ja, het ging echt sky high zo kort na de start van mijn praktijk, helemaal leuk.  Maar toen brak de crisis aan. En helaas bezuinigen mensen dan toch vrij snel op hun pedicure. Maar eerlijk gezegd had ik nog steeds geen klagen.

Door omstandigheden moest ik vervolgens weer verhuizen en was ik mijn praktijk aan huis dus kwijt. Toen ben ik ambulant gaan werken. Maar dat vond ik geen succes. Het heeft mij echt veel geld gekost omdat ik gewoon veel tijdverlies had wat niet vergoed wordt. Tenminste zo was het destijds bij mij. En daarbij komt ook dat ik er zelf niet vrolijk van werd. Dat gedoe, op de klok letten en stress in de auto. Het bracht en soort druk met zich mee wat gewoon niet bij mij past.

Gelukkig kon ik later toch weer gebruik maken van mijn oorspronkelijke praktijkruimte, en dat was fijn. Ik kon bedenken hoe ik mijn praktijk wilde gaan voeren, wie mijn ‘ideale klant’ was. Maar ik moest er wel aan trekken, de tijd zat nog niet echt mee, dus het was al met al niet een hele toffe periode’.

Hoewel ik dus een vliegende start heb meegemaakt, kan ik zeggen dat ik net als elke ondernemer die pieken en dalen ken. Wel heel leerzaam. En nu draai ik overigens weer heel lekker.

Werk jij met contracten?

Niet meer, in 2015 veranderde de diabeteszorg en ik weiger een contract met een podotherapeut. Het tarief voor gecontracteerde diabetisch zorg is gewoon te laag. Want je moet daar alles voor doen, verslagen maken, facturen en de behandeling zelf uiteraard. En daarbij komen er ook regeltjes bij kijken waar ik niet zo veel mee heb. Want ik wil mijn werk gewoon doen op mijn manier en op mijn voorwaarde. En ik wil geen scholingen volgen waar ik niets nieuws hoor. Kost mij immers niet alleen geld, maar vooral ook tijd en omzet. Dus ik ben gestopt met behandelingen die vergoed worden.

Ik wil graag mijn werk uitvoeren op míjn manier en op míjn voorwaarde

Overigens heeft die overstap mij weinig klanten gekost. Ik merk vaak dat zorgondernemers daar  bang voor zijn. Maar dat viel echt reuze mee. In totaal 3 klanten. Nou, dat is te overzien toch? Ik heb wel gemerkt dat het belangrijk is dat je je klant vertelt waarom jij die keuze maakt. Dat snappen je klanten dan echt wel.

Overigens ben ik ook gestopt met mijn lidmaatschap bij de branchevereniging. Al die verplichte bijscholingen alleen voor de punten hebben mij aan het denken gezet, Hun regeltjes hielpen mij gewoon niet. Dus hup. Stoppen dan’.

Heb jij ook keuzes in jouw specialisatie of doelgroep gemaakt? En wat heeft je dat opgeleverd?

‘Ik ben mij gaan specialiseren in nagelregulatie. Daarmee bied ik iets anders dan de ‘standaard’ pedicure. Ik pas een bepaalde techniek toe, de Arkada methode. Mijn klanten worden daardoor zonder een operatie van hun ingroeiende nagel af geholpen. En krijgen er zelfs een mooie nagel voor terug. Ook zie ik gemiddeld vrij veel mannen in mijn praktijk. Bijvoorbeeld omdat zij werkschoenen hebben met stalen neuzen. En dat vind ik hartstikke leuk, je trekt daardoor meer mensen die hun voeten actief gebruiken aan door zo’n specialisatie’.

Je wordt daardoor ook bekender en meer als deskundige gezien. Dat is echt een groot voordeel.

Waarom ben je ooit in dit vak gestapt, zat daar een bepaald drive of verlangen onder?

‘Welnee haha, dat is eigenlijk wel een leuk verhaal. Eigenlijk heb ik een voetenfobie :) Ik werkte namelijk altijd in de meubelbranche. Stond in de winkel. Daardoor was ik steeds pas om half 6 klaar. En dat brak mij op een geven moment op. Altijd haasten aan het einde van de dag met kleine kinderen. Die hingen bij wijze van spreken al met hun jasje en tasje aan de deurknop bij de opvang omdat die dicht ging. Dat vond ik zo vervelend worden, dat ik wel open stond voor iets anders. En daar zat ik een keer over te klagen bij mijn pedicure, waarop zij aangaf: ‘Waarom word je geen pedicure? Jij met jóuw voeten… je bent hartstikke ervaringsdeskundig’. Jemig dacht ik. Met ‘voeten werken? Nee hoor, dat is zo niet sexy…

Maar ik ging er stiekem toch over nadenken. Want het was wel een aantrekkelijk idee dat je vanuit je eigen praktijk, lekker flexibel zelf je tijd in kan delen. En later zei mijn pedicure nog een keer: ‘Je gaat het wel doen hoor. Ik ga je namelijk lesgeven, dan help ik je er doorheen’. En dat was eigenlijk wel een mooi aanbod, want leren en theorie is niet echt mijn ding, zeg maar. Alleen toen ik het thuis vertelde lagen ze dubbel van de lachen: ‘Jij en voeten?’. Maar in de praktijk valt dat reuze mee, want als je je uniform aan hebt voelt het al heel anders.  En vond ik het gewoon ook echt leuk om te doen.

Dus niet vanuit een soort missie of passie destijds, maar ik ben er gewoon er op die manier ingerold’.

Wanneer was voor jouw het moment dat het lekker ging lopen, dat je dacht ‘nu draai ik qua omzet gewoon lekker’. Is daar een keerpunt in te benoemen?

‘Moeilijk om dat precies aan te geven. Maar het heeft denk ik toch met je zichtbaarheid te maken. En dat is best een moeilijk ding hoor.  Vanaf 2012 gebruik ik bijvoorbeeld Facebook  en later ook Instagram. Maar in het begin had dat niet zo veel effect. Nu zie ik dat het wel degelijk helpt. Maar het kost gewoon tijd. Van het moment dat mensen je gaan volgen en bij je in de stoel zitten zit ongeveer jaar. Bij mij althans. Het werpt dus echt zijn vruchten af als je meer bereik hebt. Maar dat is wel een kwestie van volhouden dus. Daarnaast helpt nu mond-tot-mond reclame ook. Omdat ik bekender ben. En ik vergroot ook mijn netwerk door bijvoorbeeld mijn vrijwilligerswerk bij het inloophuis.

Tussen het moment dat mensen mij volgen op social media en uiteindelijk als klant in mijn stoel belanden, zit ongeveer een jaar.

Maar ook mijn specialisatie hielp heel goed. Ik ga echt voor die nagelregulatie, dus o.a. de Arkada methode  Het is een perfecte oplossing voor een heel specifiek probleem. En zo’n niche op basis van één probleem zorgt er voor dat je daar bekend in wordt’.

Wat wil je nog bereiken?

‘Ik werk nu 5 dagen. Dus fulltime. En ik zou wel naar iets minder uren willen. Mijn tarief voor een nagelregulatie is goed, dus daar zet ik vooral op in om dat te bereiken. Zodat ik geen of niet te veel omzet hoef in te leveren’.

 Welke tips heb jij voor andere zorgondernemers?

‘Kies je niche en onderneem gewoon! Kies daarin je doel. Je eigen persoonlijke doel. Ik kon mijn praktijk na een dip weer vlot trekken door een specialisatie te kiezen. Ga niet mee met de massa of wat de branche verenging zegt. Ga staan voor wat jij wilt en goed vindt. Ik vind ook echt dat je kiest voor je vak én het ondernemerschap en dat samen maakt dat je jouw eigen pad kunt kiezen.

En mijn tweede tip is: maak verbinding, zoek contact met vakgenoten. Ga in gesprek met elkaar, help elkaar en bovenal steun elkaar. Zie hen niet als concurrenten. Je kunt nog zoveel van elkaar leren. Soms zie ik dat gekissebis op Facebook en dat is zo zonde. Als je elkaar in het echt spreekt is dat toch veel leuker. Zo zie ik regelmatig een aantal vakgenoten. Dat zijn eigenlijk vriendinnen geworden.  Ik noem hen dan ook Pedinnen. En hoe fijn is het als ik soms ergens mee zit en dan kan denken: Daarover moet ik echt even sparren met mijn Pedinnen. Dat wens ik andere ondernemers ook toe ☺’

Meer weten over Nanda? Bezoek dan haar website: www.nandadejong.nl

TIP: Binnenkort organiseer ik een training en ondernemersevent speciaal voor pedicures, waar Nanda ook spreker is! Dus wil jij ook jouw ondernemersvaardigheden verder ontwikkelen. En leren hoe je meer cliënten aantrekt en/of via trajecten jouw omzet makkelijker verhoogd? Komt dan naar dit eennmalige unieke event voor pedicures. Je leest er hier meer over.