Tarieven.. het blijft een dingetje
BAM.. daar zit het dus.
Bij jouzelf!
De hoogte van jouw tarief is een signaal naar de buitenwereld over jouw waarde!
De hoogte van jouw tarief is een signaal naar de buitenwereld over jouw waarde!
Ze liet haar schouders moedeloos zakken en boog haar hoofd. Want de moed zakte Mariël letterlijk en figuurlijk in de schoenen. ‘Ik heb al zoveel gedaan’, gaf ze aan. ‘Een social media training gevolgd, mijn website omgegooid. En ook nog een tekstschrijver in de armen genomen. Maar ik merk geen verschil. Niet in omzet of aantal cliënten. Ik weet het gewoon niet meer’.
O, ik voelde zo met haar mee. Herkende het ook wel een beetje van mijn begintijd. Het gevoel dat je keihard je best doet, hartstikke druk bent … maar dat het resultaat gewoon niet is wat je verwacht. Sterker nog, soms zelfs gewoon uitblijft. Frustrerend.
Gelukkig kan ik ondertussen meestal vrij snel achterhalen waar het aan ligt. Want het gaat niet alleen om je best doen of hard werken. Je zit nu eenmaal niet meer op school om cijfers te halen en stickers te verdienen. Het gaat erom dat je doet wat nodig is. En daar zit de crux voor velen.
Binnen die heerlijke en vertrouwende comfortzone gaat het helaas niet gebeuren. Ik vroeg daarom ook aan Mariël wat ze had gedaan om met potientiële klanten in gesprek te komen. Want een mooiere of betere website zorgt echt niet direct voor klanten. En een social media training is gaaf, maar daarna moet je er wel iets mee doen.
En natuurlijk kwam ze toen echt wel met een aantal acties zoals; ze postte elke week heel trouw op Facebook en had folders bij diverse verwijzers neergelegd. Ook nog een keer op een markt gestaan, die website dus herschreven en ook nog een fotoshoot gedaan. En o ja, ook twee keer een bericht op Linkedin gezet.
Nou best wel wat toch? Maar echt, dat is niet genoeg. Dat zijn gewoon niet de acties die nodig zijn om klanten te krijgen. Want realiseer je dat social media heel effectief is, maar geen haarlemmerolie. En dat het te weinig is om blijvend in beeld te zijn. Met een paar keer per week posten, daarmee ga je het gewoon niet redden. Dat is te eenzijdig. En weet je… vanachter jouw computer creëer je nu eenmaal geen expertstatus en leren mensen jou niet voldoende kennen. En dan is een enkele keer een netwerk bezoeken (als daar je doelgroep al rondloopt) gewoon te weinig. En om eerlijk te zijn ook wel te ‘veilig’.
Nee.. je zult dichterbij je doelgroep moeten komen én blijven. En daar is soms wat lef voor nodig, ik ben de eerste die dat toegeeft.
En Mariël voelde het eigenlijk diep in haar hart ook wel. Want ik had eerder al eens aangegeven dat ze de krant eens moest benaderen, ze had immers echt een verhaal te vertellen. Maar ja.. ze voelde zich nog wat onzeker en stelde dat uit.
Over e-mail marketing hadden we het ook al gehad. Maar dat vond ze een dingetje. Ingewikkeld en ongemakkelijk.
En spreken op een event? We hadden zelfs al een keer samen een paar netwerkbijeenkomsten geselecteerd om te benaderen.
En een video maken voor op social media.. was ze nog mee bezig ja. Maar nog niet gedaan.
O wat was dat zonde. Want waarom had ze dát niet opgepakt in plaats van haar tijd te steken in die website, teksten en fotoshoot? In de redelijk veilige dingen zeg maar. Want tja, een website wijzigen waar nog weinig bezoekers op komen, gaat natuurlijk geen zoden aan de dijk zetten. En daar kun je hééél lang druk mee zijn, dat weet ik ook.
De dingen die echt klanten opleveren vermeed Mariël (onbewust) uit onzekerheid. Uit angst. Terwijl dát de acties zijn die wel voor klanten én omzet zorgen, soms zelfs direct. Maar, toegegeven. Het zijn niet de meest comfortabele acties.
Ik weet nog goed dat ik mijn eerste mail verstuurde. Ik durfde amper op die knop te drukken. Dood eng. En een presentatie geven… ook dat blijft altijd een dingetje. Maar als ik weet dat het werkt. Als ik weet dat ik dan mensen veel makkelijker bereik, hen kan raken. Dan doe ik het. Dan zet ik mij er overheen.
Ik had laatste een klant die zo graag haar praktijk wilde laten slagen, dat ze de mensen die informatie bij haar hadden opgevraagd ook allemaal ging nabellen. Eng? Ja. Effectief. Zeker. En verrassend genoeg waardeerden mensen het ook in de meeste gevallen. En leverde het haar direct een aantal concrete afspraken op. Dat smaakte dus naar meer…..
En dat is waar ik met Mariël nu verder aan ga werken. Zodat ze de juiste dingen gaat doen, die echt beweging opleveren. Die zorgen voor klanten én omzet. Want soms weet je eigenlijk ook best wat je echt gaat helpen. Maar moet je voor jezelf nog het antwoord geven op de vraag ‘ben ik bereid dit te doen?’. Ik wens je een dikke ‘JA’ toe!
Dit is eigenlijk nog wel de belangrijkste. Want ook als je nummer 1 en 2 straks goed toepast en deze stap niet, dan komt het nog niet op gang. Het is dus zaak om ‘top of mind‘ te blijven bij die verwijzer. Denk er dus goed over na hoe je in contact kunt blijven. Bijvoorbeeld door aanvullende relevante informatie over jouw praktijk in een factsheet te mailen naar aanleiding van dat eerste kennismakingsgesprek. Daarmee laat je merken dat je het gesprek waardevol vond en dat je goed begrijpt wat die betreffende verwijzer nog nodig heeft. Maar dan ben je nog niet klaar. Want je moet echt een plannetje maken hoe je vervolgens op frequente wijze in beeld blijft. Want ook al hebben ze jou nog zo hoog zitten, het is natuurlijk het belangrijkst dat ze ook aan joú denken op het moment dat het nodig is. Een opvolgstrategie is dus essentieel, want daarmee maak je het verschil.
‘Ik maak elk jaar het liefst 2 cruises, het is echt onze hobby….‘ Het galmde nog na in mijn oren. Wat was ik stom geweest. Maar geheel mijn eigen fout. Ik had voor haar zitten invullen en was daarmee een dief van mijn eigen portemonnee.
Ik deel ze niet graag, maar wel als ik jou er mee kan helpen. Want dat heeft het mij wel opgeleverd, hoewel het een dure les was. En ik durf haast te wedden dat jij ze ook maakt in het groot of het klein.
Het was ongeveer een jaar geleden. Ik had een training op de planning staan die al bijna vol zat, maar er mochten er nog best wel 1 of 2 bij. En dus was ik best blij met een mail van een dame die zich op de valreep nog inschreef. Super enthousiast was ze. Maar ze zat wel net 4 dagen na de deadline van een actie die ik had lopen. Hierdoor liep ze een waardevolle bonus en een mooie korting mis.
Ze belde mij even later dan ook op en gaf aan dat ze was vergeten om die deadline in de gaten te houden. En zo raakten we in gesprek en kwamen we ook te spreken over haar website. Die had ik tijdens ons gesprek al even geopend om met een schuin oog te kijken wat ze precies voor werk deed. Maar haar website was geblokkeerd. En dat was niet omdat ze er mee bezig was, maar ze had niet betaald, gaf ze aan. Ze zat er erg mee in haar maag. Moest het nog regelen. Maar druk, druk en en het ging ook allemaal wat stroef met haar praktijk.
Och, jee… arme meid, dacht ik. En je bent zo leuk en hebt ook nog eens zo’n mooie dienstverlening. Dus ik liet mijn hart spreken en wreef er ook nog eens met mijn spreekwoordelijke hand overheen. Weet je wat, dacht ik, deze training is haar laatste strohalm. Ze kan ook haar website al niet betalen. Ik ga haar helpen, want ze heeft het hartstikke hard nodig. Dus hoorde ik mij zelf zeggen ‘ik schuif die deadline speciaal voor jou nog iets op, en als het jou helpt kun je ook nog in termijnen betalen‘.
Ik gaf dus een korting én bonus weg en gaf mijzelf ook nog extra werk door een afwijkende termijnbetaling af te spreken.
Tijdens de lunch van de eerste lesdag zat ze prinsheerlijk te vertellen dat ze binnenkort weer een prachtige cruise ging maken. En dat ze dat minimaal 2x per jaar wilde doen met haar vriend. Meestal lukte dat ook wel, voegde ze er aan toe.
Ahum… Hoorde ik dat goed? Ik was er echt even stil van. Liet de rest van het gesprek langs mij heen gaan en mijn rijkgevulde salade was opeens een stuk minder smakelijk. Ik was echt even het veld uit geslagen.
En ik maar denken dat ze geen geld had. Want ja die website kon ze toch ook niet betalen?
Bleek later gewoon dat ze super slordig was. Haar websitebouwer was haar betaalgedrag blijkbaar zat en had haar site geblokkeerd. Daar kwam ik later achter, na subtiel doorvragen. Niets geen geldprobleem. Mijn aanname dus. Gewoon haar zaakjes niet op orde. En tja, dat ondervond ik later natuurlijk ook. Had ik heel lief afwijkende betaaltermijnen voorgesteld en je raadt het al; die afspraken kwam zij niet na. Gedoe met herinneringen en nabellen. En om heel eerlijk te zijn, er staat er nog steeds eentje open.
Wat een les was dit voor mij. Ze heeft mij geld gekost én de nodige ergernis vanwege haar betaalbedrag. Maar tegelijkertijd had ze mij wel een waardevolle les geleerd. Want ik kon boos worden op haar óf bij mijzelf te rade gaan. Want IK had zitten invullen. IK had niet genoeg doorgevraagd en erger nog, was IK niet voor mijn waarde blijven staan.
Oké nog 1 voorbeeld, over een giga erfenis en een laag tarief.
Want toen ik dit verhaal vorige week deelde tijdens een training kreeg ik eenzelfde pijnlijke maar waardevolle ervaring terug (en ik mocht dit voorbeeld van haar delen hoor). Deze onderneemster geeft mantelzorgondersteuning en deed dat in het begin voor echt een (te) laag tarief. Maar ja, je start, je pakt alles aan. Je herkent het vast.
Ze had 3 jaar lang een aantal dagen in de week ondersteuning geboden bij deze klant. Voor een hongerloon, af ze zelf aan, met de wijsheid van nu. Totdat hij overleed. En omdat het gewoon een heel fijne klant was, ging ze naar zijn begrafenis. Naast alle mooie en herkenbare woorden, had ze tijdens één toespraak ook zo’n ‘galm’-moment zoals ik met die cruisevakanties. Want daar werd verteld dat haar klant zeer vermogend was en een erfenis van € 180.000,= achterliet om te verdelen over vooraf geselecteerde goede doelen. BAM. Het ging naar goede doelen. Dat was even slikken. Die drie jaar… dat lage uurtarief….
Maar ook zij gaf aan, dat ze er niemand op aankeek, behalve haarzelf.Zij had een tarief kunnen neerleggen die bij haar waarde paste en deed het niet. Zij had in die 3 jaar een verhoging kunnen vragen. Maar durfde niet. Want achteraf gezien was ze ervan overtuigd dat die klant met liefde het dubbele tarief aan haar hadden betaald als ze het gewoon gevraagd had.
Een wijze dure les. Maar wel eentje om ook echt wat mee te doen. Ook voor jou, als je dit herkent.